Avreise SØRAL, eller Hydro Husnes, som det heiter no…. 34 personar med buss, same trivelege sjåfør som alltid, på veg ut i den norske fjellheimen. Denne gangen tidlegare avgang enn førre år, av di me skulle koma oss til Preikestolen allereie same dag, og deretter inn til Flørli.

Meldingane var gode, været skulle bli flott når me skulle gå….så feil desse meterologane tar.

Turen opp til Preikestolen var grei , mykje folk, så det vart litt kø gåing og venting for å sleppe dei som var på veg nedover forbi. Opp kom me, og våte som kråker var me. Utsikta, som jo er/skal vera fantastisk, låg skjult i skodda og tunge regnskyer. Me må nok tilbake her ein solfylt sommardag òg!

Etter endt tur til Preikestolen, og alle var komne velberga ned til bussen att, gjekk turen til Lysefjordsenteret. Her vart bussen parkert og me gjekk ombord i M/S Rygerprins som skulle ta oss inn til  Flørli. Dette er ei grend langs sørsida av Lysefjorden med 13 bolighus. Dei som tidligare budde her var kraftverksarbeidarar i Flørli kraftverk.

No klarna sjølvsagt været opp 🙂

Me var nøgde med turen so langt. Då me kjekk på land på Flørli vart me godt tatt imot av vertskapet og innkvarterte i våre boliger. Standarden på innkvarteringa var vel ikkje den heilt store, men det var reint og selskapet godt. Bygningsmassen treng omfattande vedlikehald.

Det er laga ein «Der ingen skulle tru at nokon kunne bu» episode om Flørli og dei som driv dette i dag.

Området her er ganske så bratt, så berre å gå til og frå restauranten i kraftverket på kaien, var god trim. Fekk jo over 1000 skritt på Fitbit`n før frukost 😀

Etter ein god frukost, og smørjing av niste, var me klar til avgang laurdag morgon.

Å vakna til nydeleg sol -sjølv om me var på skuggesida-  og blå himmel, var fantastisk. Dette gav lovnadar om ein flott dag.

Målet for denne turen var sjølvsagt trappene, Flørlitrappene, 4444 trappetrinn til topps! Bratt! Brattare! Brattast! Flott! Flottare! Flottast! 

Denne trappa er Noregs lengste trapp, truleg verdas lengste tretrapp, den går langs røyrgata frå Flørli kraftstasjon til Ternevatn og er 740 meter lang. På det meste er det 45 grader bratt.

Den vart laga i 1918 då røyrgata vart bygga, og opna for allmennheita i 2003. Midtveis i trappa er det laga ei lita kvilebu.

Trappa er så smal at ein berre kan gå ein (1) i bredda, og så bratt at litt avstand mellom er lurt, om ein ikkje vil sparke borti einannan.

Eg skjønar veldig godt at det berre er lov å gå opp (og ikkje ned) her!

Turen gjekk overraskande greit, til og med med mine, til tider, veldig dårlige hofter og bekken. Ein må berre halde tunga rett i munnen, vil ikkje snofle her. Så starter ein på teljinga, og finn tempoet sitt. 1 – 2 – 3 – ……2587 – 2588 -….. 4444!

Sola fekk me ikkje smaka noko på før me kom til topps, men ingen kan vel sei at me ikkje vart varme på vegen likevel.

Vel oppe ved røyrgatas ende kunne me nyta litt påfyll av energi i sola. Me var heller ikkje den einaste gruppa som hadde vald denne morgonen til trappegange. Me var ganske mange på toppen etter kvart. Nokre valde til og med å ta ein dukkert i det iskalde vatnet, Vikingar!

Etter timar med leiting på pc og eksterne harddisker i frustrasjon, finn eg ikkje att alle bileta mine frå turen vidare. Om eg brått skulle vera så heldig å komma over bileta, blir eg glad. Om ikkje, så har eg enn så lenge, minna.

Så kor flott bl.a. Skulestovepub`n, kraftstasjonen, turen ned frå fjellet, utsikta og solnedgangen var, det kan du berre tenkje deg.

Eller ta turen inn til Flørli, gå trappene og ta ei øl på pubben, å opplev sjølv. Det kan anbefalast!!

Om du ikkje har så god fantasi, eller likar sånne fysiske utskeiingar, kan du ta ein tur inn her eller her å sjå.

Etter at me slitne og nøgde var vel «heimkomne» att, var det tid for dusj og litt avslapping før middag på Kraftstasjonen. Skulepubben vart opna for kvelden, og dei som hadde ynskje om det kunne ta seg ein dukkert i stampen på kaien.

Heile opphaldet var som å, tidvis, gå tilbake i tid. Husa/leilighetane me budde i var «endå» frå den tida dei vart ført opp.

Det var ikkje berre me som overnatta her denne helga, det låg båtar til kai og nokre hadde slått opp telt.

Søndag morgon vakna me til eit aldeles nydeleg vær. Etter frukost og utsjekk på formiddag, gjekk me på ny ombord i båten. No for å få ein triveleg omvising i Lysefjorden.

Når himmelen er blå, fjorden er tilnærma blank og me er på båttur i ein av våre utruleg vakre fjordar…..då kjenner ein det i heile kroppen. På slike dagar finnes det ingen vakrare stadar enn Noreg og vestlandet. Det er berre heilt magisk!!

Her ved Hengjanefossen gjekk båten heilt innunder fossefallet for å henta reint vatn i ei bøtte. Dette vatnet fekk me ein smaksprøve på.

Om du ser godt etter så ser du eit lysare hjarte markert i fjellveggen, eg kan ikkje minnast historia som vart fortald rundt dette, men det hadde noko med eit troll og kjærleik å gjera.

Me var òg innom Fantahålå, og me mata Geitene, men bileta her ligg på same stad som dei andre som er forsvunne i ein annan dimensjon……..

Etter endt Fjordcruise vart me satt av på Oanes, der bussen vart forlatt fredag i kveldinga. Heimturen byrjar….. lurar allereie på kvar turen går til neste år..??